กวี

ระบอบประชาธิปไตยบนหัวใคร


รัฐประหวยหัวคาน สันดานเผย
เช่นดังเคยประกาศปะลาดตาขวาง
อ้างเหตุผลดันเมฆ ลับลวงพราง
เข็นเอียงข้างร่างเก่าเขย่าเมือง

ภาพเก่าเก่างกงก เงิ่นเงิ่น
ประชาธิปไตยเดินเซื่อง เซื่อง
หวาดหวั่น ขัดขัด เคืองเคือง
อำนาจเนืองเนืองหลุดมือ

เขียนร่านรัฐธรรมนวยหัวคูณ
พอกอุบาทว์เพิ่มพูนกำถือ
เพื่อสำเร็จความใคร่อ้ายกระบือ
ด้วยมันยื้อมันถอก ออกจังไร

พัฒนาจนประเทศเป็นหัวขวด
ตามดำริยิ่งยวดบนความใคร่
ระบอบประชาธิปตวยบนหัวใคร
ประเทศประชาธิปไตยบนหัวรวย

รุ่งศิลา