ตัวรุ้งเรียวเดิมบนฟ้า ฉาบทอเมฆาก้อนเก่า
หยาดฝนพรมมาแผ่วเบา หักเหแสงเงาทาบทา
พื้นผิวเดียวเดิมโดยแท้ ต่างแค่กำแพงแน่นหนา
สูงใหญ่คลุมครอบอาณา เคร่งครัดอาญาควบคุม
อยากเป็นดังเช่นปักษา เหินฝ่าเมฆาอ่อนนุ่ม
หลีกหลบบีฑากุ้มรุม รวมกลุ่มอิสระเสรี
ตัวรุ้งดุจเดิมบนฟ้า อ่อนล้าประกายแสงสี
มิอาจทานแสงสุรีย์ ฉาดกล้ารังสีบดเงา
ผิวพรรณเดียวโดยแท้ ผิดแต่ความคิดต่างเก่า
มิสมยอมการมอมเมา จึงถูกป้ายเขลาอาชญา
เป็นได้แค่เพียงคนโทษ ถูกลดต่ำชั้นขี้ข้า
เหี้ยมโหดกดขี่บีฑา อย่าหาสิทธิ์เสรี
รุ่งศิลา
ประกายไฟ 