โรงเรียนคือป่าช้า เยาวชน
ล่อหลอกสัปดน ป่นปี้
ครูยังงั่งตั้งตน ตกต่ำ
สอนเด็กได้กระพี้ พร่ำเพ้อ ดักดาน
บังคับระเบียบง้าว จัญไร
ชาติย่อยยับปล่อยไป เทิดเจ้า
ต้อนเข้าคอกเหลวไหล ลักลั่น
ยัดเยียดเป็นฝุ่นเท้า ท่องไว้ ใส่หัว
นักเรียนคิดมล้าง ศึกษา
หมายมุ่งหงายกะลา รอบรู้
ตาสว่างต่างมรรคา คล่องแคล่ว
ปลุกเพื่อนไปต่อสู้ ขจัดสิ้น โสมม
สมยศ พฤกษาเกษมสุข
ประกายไฟ 