เพนกวิ้น-รุ้ง : เหยื่อโหดของราชทัณฑ์ วันที่ 9 มีนาคม พวกเรา 4 คน ถูกจำแนกให้กระจายออกไปตามแดนต่างๆ อานนท์ นำพา เนื่องจากออกศาลบ่อยจึงถูกกักกันโรคโควิดอยู่แดน 2 หมอลำแบ๊งค์ย้ายไปอยู่แดน 8 เป็นแดนนักโทษคดีหนักซึ่งหมอลำแบ๊งค์เคยอยู่มาก่อน  ส่วนผมถูกย้ายไปแดน 6 ทั้งๆที่เคยอยู่แดน 1 มาก่อนถึง 7 ปี ส่วนเพนกวิ้น ซึ่งคาดว่าจะได้มาอยู่แดน 6 กับผม กลับถูกเด้งให้ไปอยู่แดน 5 ซึ่งเป็นแดนสำหรับนักโทษเด็ดขาดแล้ว เป็นเรื่องที่ผิดปกติเป็นอย่างมาก  ผมจึงสรุปได้ว่า กรมราชทัณฑ์ได้แยกพวกเราออกจากกัน ไม่ให้มีโอกาสพบปะกันเลย  เท่ากับว่า พวกเราจะไม่ได้ปรึกษาหารือในเรื่องคดีได้ เป็นเรื่องที่ไม่เป็นธรรม  การถูกจำแนกให้อยู่กันคนละที่ กรมราชทัณฑ์อ้างว่า เป็นระเบียบแต่ความจริงแล้ว เป็น ส่วนหนี่งเป็นการทำให้แต่ละคนโดดเดี่ยว โดยเฉพาะเพนกวิ้นเป็นนักโทษระหว่างการพิจารณาของศาลตามปกติแล้วก็จัดให้อยู่แดน 1 ,4,6 ส่วนแดนอื่นก็เป็นพวกนักโทษเด็ดขาดแล้ว หากนำไปอยู่ด้วยกันก่อให้เกิดอันตรายได้มากดังนั้นจึงเป็นการทรมานกันอย่างชัดเจนทีเดียว    วันที่ 15 มีนาคม 2564 เป็นวันนัดหมายคุ้มครองสิทธิของจำเลย เป็นการเรียกให้ดูเท่ห์มากกว่าเพราะอันที่จริงก็คือการนัดพร้อมเพื่อตรวจสอบบัญชีพยานสองฝ่ายแล้วจะได้กำหนดวันนัดสืบพยานกันต่อไป … Continue reading (ตอนที่ 2)เพนกวิ้น-รุ้งเหยื่อโหดของราชทัณฑ์