กวี

วาด ระวี วิจารณ์กษัตริย์จัดให้ไม่เว้นว่าง


วาด ระวี ศรีแสงวรรณศิลป์
น้ำตารินดิ้นดับลาลับแล้ว
ทุบเพดานกาลสมัยใจวับแวว
ขบวนแถวแพรวพราววาวระวี

วิจารณ์กษัตริย์จัดให้ไม่เว้นว่าง
แจ่มกระจ่างต่างเจนจบไม่หลบหนี
ไม่เกรงกลัวขั้วไหนมาต่อยตี
วาด ระวี กระวีกระวาดจนขาดใจ

สมยศ พฤกษาเกษมสุข 14.5.65

วาด รวี นักเขียน นักแปล บรรณาธิการ เจ้าของสำนักพิมพ์ Shine ชื่อจริง รวี สิริอิสสระนันท์ มีผลงานเขียนเรื่องสั้นรวมเล่ม เช่น เดนฝัน ปิดบริสุทธ์ ชั่วขณะ เป็นนักเขียนที่ได้เขียนจดหมายถึงนักเขียน กวีในปี 2554 เชิญชวนให้ร่วมลงชื่อในการเรียกร้องให้มีการแก้ไขมาตรา 112 กับคณะรณรงค์แก้ไขมาตรา 112(ครก.)

ส่วนหนึ่งของจดหมาย ระบุว่า “สังคมไทยขณะนี้ มีการนำกฎหมายอาญามาตรา 112 มาใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง โดยคนหลายกลุ่มหลายฝ่าย มีการใช้มาตราดังกล่าวในการข่มขู่คุกคาม กระทั่งฟ้องร้องดำเนินคดี คุมขังและลิดรอนอิสรภาพของประชาชนผู้ถูกกล่าวหาจำนวนมาก ทำให้เห็นว่าสังคมไทยกำลังก้าวล่วงสู่สภาวการณ์ที่เสรีภาพในการแสดงออกและแสดงความคิดเห็นถูกคุกคามอย่างอยุติธรรมมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ นอกเหนือไปจากความกังวลในฐานะประชาชนที่อาจต้องเผชิญกับการคุกคาม เราในฐานะนักเขียน ย่อมมิอาจนิ่งดูดายและปล่อยให้หัวใจสำคัญของการเป็นนักเขียนและการทำงานเขียนภายใต้สังคมประชาธิปไตย ต้องตกอยู่ในวิกฤตเช่นนี้….

ในปี 2564 เขามาร่วมการชุมนุมของคณะราษฎรยกเลิก 112 (ครย.112)ที่ราชประสงค์และได้ร่วมลงชื่อเพื่อเสนอให้มีการแก้ไขกฎหมายกยเลิกมาตรา 112 ล่าสุด ร่วมงานรำลึกถึงวัฒน์ วรรลยางกูล เป็นวิทยากรเรื่อง วัฒน์ วรรลยางกูรในสายธารวรรณกรรมไทย เมื่อวันที่ 24 เมษายน 2565ที่อนุสรณ์สถาน 14 ตุลา

วาด ระวี ป่วย Brief psychotic disorder ก่อนหน้าการเสียชีวิต เขามีอาการ วิตกกังวลจากความไม่เป็นธรรมกรณีตำรวจขับรถชนพ่อเขาเสียชีวิต จึงกระโดดจากระเบียงบ้าน ได้รับบาดเจ็บ เข้ารับการรักษา แต่โรงพยาบาลไม่รับอ้างว่า เป็นช่วงโควิด ไม่ต้องการรับคนเพิ่ม เขาจึงต้องไปอยู่nursing home จนเสียชีวิตในที่สุดเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2565